อังกฤษ (สถานที่2)

พระราชวังเค็นซิงตัน (ภาษาอังกฤษ: Kensington Palace) เป็นพระราชวังตั้งอยู่ที่โบโรเค็นซิงตันและเชลเซีย ลอนดอน ในสหราชอาณาจักร เป็นวังที่เดิมสร้างสำหรับดยุคแห่งนอตติงแฮม เมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 17 พระราชวังเค็นซิงตันใช้เป็นที่ประทับของราชวงศ์อังกฤษมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 17 ในปัจจุบันเป็นที่ประทับของเจ้าฟ้าชายริชาร์ด ดยุคแห่งกลอสเตอร์ และเบอร์จีต ดัชเชสแห่งกลอสเตอร์; เจ้าฟ้าชายเอ็ดเวิร์ด ดยุคแห่งเค้นทและแคทเธอริน ดัชเชสแห่งเค้นท; และเจ้าชายและเจ้าหญิงไมเคิลแห่งเค้นท และเจ้าหญิงไดอานาประทับจนกระทั่งปี ค.ศ. 1997พระราชวังเดิมชื่อคฤหาสน์นอตติงแฮมสร้างเป็นครั้งแรกสำหรับเอิร์ลแห่งนอตติงแฮมเมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 17 ที่หมู่บ้านเค็นซิงตัน พระเจ้าวิลเลียมที่ 3ทรงซื้อจากผู้สืบตระกูลของเอิร์ลแห่งนอตติงแฮมในปี ค.ศ. 1689 เพราะทรงมีพระประสงค์จะออกมาอยู่นอกใจกลางลอนดอนเพื่อเลี่ยงจากอากาศเสียในตัวเมืองเพราะทรงเป็นโรคหืด เค็นซิงตันขณะนั้นเป็นหมู่บ้านนอกกรุงลอนดอนแต่เข้าลอนดอนโดยทางเรือได้ง่ายกว่ามาจากพระราชวังแฮมตัน จากนั้นก็มีการสร้างถนนจากพระราชวังไปสู่ไฮปาร์คคอร์เนอร์ที่กว้างพอที่จะให้รถม้าหลายคันวิ่งขนานกันได้ ถนนนี้ในปัจจุบันคือรอตเตนโรว์
พระราชวังได้รับการปรับปรุงและขยายเพิ่มเติมโดยเซอร์คริสโตเฟอร์ เร็นโดยเพิ่มศาลา (pavilion) ทุกมุมตรงตึกกลาง เร็นย้ายด้านหน้าของบ้านไปทางตะวันตกและเพิ่มปีกเหนือและใต้ทำให้เป็น “cour d'honneur” โดยมีทางเข้าใต้ซุ้มโค้งที่ประดับด้วยนาฬิกา พระราชวังเค็นซิงตันมักจะเรียกกันว่า “บ้านเค็นซิงตัน” เพราะใช้เป็นที่หลบจากสังคมภายนอกมาเป็นส่วนพระองค์ของพระราชวงศ์ สวนครัวล้อมกำแพง (walled kitchen garden) ของพระราชวังเป็นที่ปลูกผักผลไม้สำหรับพระราชวังเซนต์เจมส์

ตำหนักซานดริงแฮม (ภาษาอังกฤษ: Sandringham House) เป็นคฤหาสน์ชนบทตั้งอยู่ที่หมู่บ้านซานดริงแฮม, นอร์โฟล์คในสหราชอาณาจักร เป็นตำหนักที่เป็นสมบัติส่วนพระองค์ของพระราชวงศ์อังกฤษ
บริเวณที่ตั้งของตำหนักมีผู้อยู่อาศัยมาตั้งแต่สมัยเอลิซาเบธ ในปี ค.ศ. 1771 สถาปนิกคอร์นิช เฮ็นลีย์สร้างซานดริงแฮมฮอล ซานดริงแฮมฮอลได้รับการขยายระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 19 โดยชาร์ลส์ สเป็นเซอร์ คาวเพอร์บุตรของลอร์ดพาล์มเมอร์สตัน ผู้สร้างระเบียงและเรือนกระจกที่หรูหราออกแบบโดยสถาปนิกซามูเอล แซนเดอร์ส ทูลอน (Samuel Sanders Teulon)
ในปี ค.ศ. 1862 สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียทรงซี้อซานดริงแฮมฮอลตามพระประสงค์ของพระราชโอรสเจ้าชายแห่งเวลส์เพื่อใช้เป็นที่ประทับของพระองค์และเจ้าสาวเจ้าหญิงอเล็กซานดราแห่งเดนมาร์ก สองปีหลังจากที่ทรงย้ายไปประทับที่ซานดริงแฮมฮอลก็ทรงพบว่ามีขนาดเล็กเกินกว่าที่ต้องพระประสงค์ จึงทรงสั่งให้เอ เจ ฮัมเบิร์ตรื้อตำหนักทิ้งเพื่อสร้างตำหนักใหม่ที่ใหญ่ขึ้น
สิ่งก่อสร้างใหม่เป็นอิฐสีแดงสร้างเสร็จปลายปี ค.ศ. 1870 เป็นลักษณะผสมที่เห็นกันว่าเป็นตัวอย่างที่ไม่ค่อยดีนักของการก่อสร้างคฤหาสน์ชนบทของสมัยวิคตอเรียตอนกลาง ส่วนที่ขยายเป็นแกลเลอรีโถงทางเข้าซึ่งใช้ในการจัดงานเลี้ยงและกิจการภายในครอบครัว ปีกที่ก่อสร้างใหม่ต่อจากตัววังเดิมตามลักษณะเก่า ประกอบด้วยบอลรูม การออกแบบด้านนี้ถือว่าเป็นแบบที่สอดคล้องกันกว่าส่วนอื่น ถึงแม้ว่าการออกแบบจะไม่มีอะไรพิเศษนัก แต่ตำหนักเป็นสิ่งก่อสร้างที่ประกอบด้วยสิ่งต่างๆ ที่ล้ำยุคเช่น การติดตั้งไฟแกส ห้องน้ำที่มีน้ำประปา และน้ำฝักบัว ส่วนหนึ่งของวังถูกทำลายในไฟไหม้ระหว่างการเตรียมฉลองวันประสูติครบ 50 พรรษาของ เจ้าชายแห่งเวลส์ในปี ค.ศ. 1891 แต่ก็ได้รับการซ่อมแซม

พระราชวังวินด์เซอร์ (ภาษาอังกฤษ: Windsor Castle) เป็นพระราชวังตั้งอยู่ที่วินด์เซอร์, มลฑลบาร์คเชอร์ในสหราชอาณาจักร สร้างโดยสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 แห่งอังกฤษเมื่อปี ค.ศ. 1070สถาปัตยกรรมเป็นแบบโรมาเนสก์ พระราชวังวินด์เซอร์เป็นพระราชฐานที่ยังมีผู้อยู่อาศัยที่ใหญ่ที่สุดในโลกและเป็นพระราชฐานที่เก่าที่สุดที่มีผู้อยู่อาศัยที่ต่อเนื่องกันมาตั้งแต่เริ่มสร้าง เนื้อที่การใช้สอยมีทั้งหมดด้วยกัน 484,000 ตารางฟุต หรือ 45,000 ตารางเมตร[1]
พระราชวังวินด์เซอร์, พระราชวังบัคคิงแฮม ที่กรุงลอนดอน และพระราชวังโฮลีรูด (Holyrood Palace) ที่เอดินบะระ เป็นพระราชฐานหลักสามแห่งของพระราชวงศ์อังกฤษ สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 มักทรงใช้เวลาวันสุดสัปดาห์หลายวันที่พระราชวังวินด์เซอร์เป็นทั้งที่จัดงานเลี้ยงอย่างเป็นทางการและเป็นการส่วนพระองค์ ตำหนักซานดริงแฮมและ พระราชวังบาลมอรัลเป็นพระราชวังส่วนพระองค์
พระมหากษัตริย์และกษัตรีย์แห่งอังกฤษเกือบทุกพระองค์มีส่วนเกี่ยวข้องโดยตรงต่อการสร้างและการวิวัฒนาการของพระราชวังวินด์เซอร์โดยตลอด พระราชวังเคยใช้เป็นป้อมปราการ ที่อยู่อาศัย ที่ประทับอย่างเป็นทางการ และบางครั้งเรือนจำ ประวัติของพระราชวังจึงเกี่ยวพันกับประวัติของพระมหากษัตริย์และกษัตรีย์ของอังกฤษอย่างใกล้ชิด การศึกษาประวัติก็ทำได้โดยการศึกษาจากประวัติของรัชสมัยต่างๆ ของพระมหากษัตริย์ที่มาประทับ ในยามสงบจากศึกสงครามพระราชวังก็ได้รับการขยายเพิ่มเติมด้วยห้องชุดสำหรับเป็นที่อยู่อาศัย ยามสงครามพระราชวังก็ใช้เป็นป้อมปราการด้วยการสร้างเสริมอย่างแน่นหนา ระบบนี้ก็ยังใช้กันอยู่ในปัจจุบัน
พระราชวังแฮมพ์ตันคอร์ท (อังกฤษ: Hampton Court Palace) เป็นพระราชวังหลวงที่ตั้งอยู่ที่ลอนดอนบะระห์แห่งริชมอนด์อัพพอนเทมส์ 18.8 กิโลเมตร ทางตะวันตกเฉียงใต้ของชาริงครอสในกรุงลอนดอนในสหราชอาณาจักร และเหนือใจกลางลอนดอนบนฝั่งแม่น้ำเทมส์ เป็นพระราชวังที่ไม่ได้ใช้ประทับโดยพระราชวงศ์อังกฤษมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 18
พระราชวังเดิมสร้างสำหรับคาร์ดินัลทอมัส โวลซีย์ผู้เป็นข้าราชสำนักคนโปรดของสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 ราวปี ค.ศ. 1514 แต่ในปี ค.ศ. 1529 โวลซีย์ก็หลุดจากความเป็นคนโปรด พระองค์ทรงยึดพระราชวังและทำการขยายให้ใหญ่โตขึ้น
ในศตวรรษต่อมาสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 3 ก็ทรงเริ่มโครงการขยายพระราชวังให้ใหญ่ขึ้นไปอีกโดยมีพระประสงค์ที่จะให้เป็นคู่แข่งของพระราชวังแวร์ซายส์[1] แต่ก็มาหยุดชะงักลงในปี ค.ศ. 1694 ทำให้พระราชวังมีลักษณะสถาปัตยกรรมที่แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดของสองสมัยสถาปัตยกรรมทิวดอร์ และสถาปัตยกรรมบาโรก แม้ว่าจะมีลักษณะที่แตกต่างกันของสถาปัตยกรรมแต่ก็ยังมีลักษณะของความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันโดยทั่วไปอยู่อย่างหนึ่งคือการสร้างด้วยอิฐแดง[2]
ในปัจจุบันพระราชวังเปิดให้ประชาชนเข้าชมและเป็นจุดที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวสำคัญที่สุดที่หนึ่งของลอนดอน นอกจากนั้นก็ยังเป็นสถานที่สำหรับการจัดงานประจำปีสองงาน “เทศกาลพระราชวังแฮมพ์ตันคอร์ท” และ “การแสดงดอกไม้ประจำปีพระราชวังแฮมพ์ตันคอร์ท” พระราชวังแฮมพ์ตันคอร์ทและพระราชวังเซนต์เจมส์เป็นพระราชวังเพียงสองพระราชวังในพระราชวังหลายพระราชวังที่เป็นของสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 ที่ยังเหลือรอดอยู่